لولههای UPVC که تحت عنوان لولههای پلیکا در ایران شناخته میشوند از جمله لولههای پلیمری هستند که به واسطه ویژگیهای منحصربهفردی همچون وزن پایین، نصب و اجرای راحت، قیمت مناسب، مقاومت بالا، طول عمر زیاد و … کاربردهای متعددی داشته و جایگزین بسیاری از لولههای فلزی، سیمانی، چدنی و … شدهاند. نصب و اجرای این لولهها و اتصالات آنها نیازمند توجه به نکات و رعایت اصول و استانداردهای مختلفی است. این لولهها میتوانند با روشهای مختلفی به یکدیگر متصل شوند که هرکدام مزیتها و معایب خاص خود را خواهند داشت.
روشهای اصلی اتصال لولههای UPVC به یکدیگر
لولههای UPVC در حقیقت از پلی وینیل کلراید سخت شده تولید میشوند، از ویژگیهای منحصربهفردی برخوردارند و با توجه به پیوندهای مولکولی در این پلیمر میتوانند واکنشهای متفاوتی با مواد مختلف خصوصاً چسبهای پلیمری و شیمیایی داشته باشند. برای اتصال این لولهها به همدیگر یا اتصالات مختلف از روشهای مختلفی استفاده میشود که هرکدام میتوانند مزیتها و معایب خاص خود را داشته باشند. رایجترین روشهای اصلی اتصال لولههای UPVC در بخش لوله و اتصالات به شرح زیر میباشند:
اتصال چسبی
میتوان گفت که رایجترین، کاربردیترین، بهترین و مطمئنترین روش اتصال لولههای پلیکا به همدیگر استفاده از روش اتصال چسبی است. البته این روش میتواند برای اتصال لولههای افقی راندمان و کارایی بیشتری داشته باشد و کمتر دچار نشتی، آسیب و … شود. در این روش از چسبهای مخصوص استفاده میشود و یک لایه چسب بر روی قسمتهایی از لولهها که قرار است به همدیگر متصل شوند کشیده میشود. در اصل این چسبها بر روی قسمتهای نری و مادگی لوله کشیده شده و زمانی که به همدیگر متصل میشوند با ایجاد یک واکنش شیمیایی باعث میشوند که یک لایه نازک از لولهها را در داخل خود حل کرده و یک جوش سرد بین آنها ایجاد کند. زمانی که یک مدت کوتاه از اتصال لولهها بگذرد به خوبی به همدیگر متصل میشوند به گونهای که دیگر قابل جدا شدن نخواهند بود. در این روش حتماً باید از بوشن ها استفاده شود تا سطح بیشتر از لولهها با چسب در تماس بوده و جوش بخورند. اجرای این روش نیازمند دقت و حساسیت بالایی است و باید به نکاتی همچون تمیزی سطح لولهها، حذف آلودگیها و … توجه داشت.
اتصال حرارتی
یکی دیگر از روشهای رایج اتصال انواع محصولات پلیمری به همدیگر استفاده از روش اتصال حرارتی است. نحوه اتصال دو لوله پلیکا به هم در این روش به اینگونه است که لولههای پلیکا با استفاده از دستگاههای مخصوص برش داده و سپس دمای آنها به 200 تا 250 درجه سانتی گراد میرسد. بلافاصله بعد از گرم شدن لولهها باید آنها را به همدیگر متصل کرد و از عدم شکاف و حبابهای هوا اطمینان حاصل نمود و آنها را تا زمان جوش خوردن و سفت شدن نگه داشت. این روش بیشتر در لولههای پلیاتیلن کاربرد دارد اما برای لولههای UPVC نیز میتواند راندمان و کارایی بالایی داشته باشد.

