عوامل مؤثر بر میزان مصرف لوله برق در ساختمان
نوع ساختمان : نوع کاربری ساختمان (مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی، بیمارستانی یا آموزشی) تأثیر زیادی بر میزان لوله کشی برق دارد.
به عنوان مثال، ساختمان های اداری و صنعتی معمولاً نیاز به لوله کشی گسترده تر و مدارهای بیشتری دارند تا پاسخگوی تجهیزات برقی متعدد، روشنایی های تخصصی و سیستم های اتوماسیون باشند.
تعداد طبقات و واحدها : افزایش تعداد طبقات به معنای مسیرهای انتقال طولانی تر و استفاده بیشتر از رایزرها و کانال های عمودی است. همچنین، در ساختمان هایی که چندین واحد مستقل دارند، مسیرهای جداگانه ای برای هر واحد لازم است تا هر کدام از تابلو برق مجزا استفاده کنند. هرچه تعداد این مسیرها بیشتر باشد، طبیعتاً میزان مصرف لوله برق نیز افزایش می یابد.
نقشه تأسیسات برق : نقشه اجرایی برق ساختمان یکی از اصلی ترین مراجع در محاسبه متراژ لوله برق است. این نقشه مشخص می کند که چه تعداد مدار برق، نقاط روشنایی، پریز، تلفن، آیفون، دوربین مداربسته، اینترنت و سایر تجهیزات در ساختمان نصب می شوند و مسیر عبور سیم ها چگونه است. داشتن یک نقشه دقیق، نه تنها فرآیند محاسبه را تسهیل می کند، بلکه باعث افزایش دقت و کاهش ضایعات خواهد شد.
محل نصب تابلو برق و مسیرهای اصلی : محل قرارگیری تابلوهای برق اصلی و فرعی و نیز مسیرهای عبور کابل از آن ها تا نقاط مختلف ساختمان نقش بسیار مهمی در متراژ نهایی لوله دارد. هرچه فاصله تابلو از نقاط نهایی بیشتر باشد، نیاز به لوله کشی بیشتری وجود دارد. همچنین، در برخی پروژه ها تابلوهای فرعی در هر طبقه قرار می گیرند که خود نیازمند طراحی خاصی در مسیرهای لوله کشی هستند.
نوع و سایز لوله برق : لوله های برق در انواع مختلفی مانند لوله برق پی وی سی ، لوله برق فولادی ، پلی آمید، خرطومی ساده و… تولید می شوند. انتخاب نوع لوله بسته به شرایط نصب (داخلی یا بیرونی، مرطوب یا خشک، دیوار یا سقف کاذب) متفاوت است. همچنین سایز لوله (۱۳، ۱۶، ۲۱ یا بزرگ تر) بسته به تعداد سیم ها و نوع مدار انتخاب می شود که در میزان مصرف متراژ تأثیر مستقیم دارد. به عنوان مثال، لوله های بزرگ تر معمولاً به دلیل سخت تر بودن نصب، مسیرهای مستقیمی نیاز دارند که باعث افزایش طول مصرفی می شود.
مراحل محاسبه متراژ لوله برق ساختمان
۱. بررسی دقیق نقشه تأسیسات برق : در گام نخست، باید نقشه برق ساختمان را با دقت بررسی کرده و تمام مدارهای روشنایی، پریز، تلفن، آیفون، کولر، سیستم های حفاظتی و غیره را شناسایی کنید. برای هر مدار، نقطه شروع (تابلو برق) تا نقطه نهایی مشخص شود. این مرحله، پایه و اساس محاسبات بعدی است.
۲. شناسایی و ثبت نقاط مصرف انرژی : هر یک از تجهیزات الکتریکی موجود در ساختمان (اعم از روشنایی، پریزها، آیفون، اعلام حریق، اینترنت، هواکش، سیستم سرمایش و گرمایش) نیاز به لوله کشی جداگانه دارند. برای هر یک از این نقاط باید مسیر دقیق حرکت سیم و به تبع آن مسیر نصب لوله برق را ترسیم کرد.
۳. اندازه گیری و ثبت طول مسیرها : برای هر مسیر، طول دقیق از تابلو تا نقطه نهایی را با در نظر گرفتن مسیرهای افقی، عمودی، خم ها، تقاطع ها، دیوارهای باربر و سقف های کاذب محاسبه کنید. این کار را می توان با متر، پلان نرم افزاری یا نرم افزارهای مخصوص انجام داد. معمولاً برای هر مسیر حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد اضافه متراژ به عنوان ضریب خطا و انعطاف پذیری در طراحی در نظر گرفته می شود.
۴. دسته بندی مسیرها بر اساس نوع لوله : تمام مسیرها را بر اساس سایز و نوع لوله دسته بندی کنید. برای مثال، مسیر پریزها با لوله ۱۶ میلی متر و مسیر آیفون یا زنگ اخبار با لوله ۱۳ میلی متر اجرا می شود. این دسته بندی در زمان خرید و مدیریت انبار بسیار مؤثر است.
۵. جمع بندی نهایی و اعمال ضریب اطمینان : در نهایت، مجموع متراژ مسیرها را به دست آورده و یک ضریب اطمینان (بین ۱۰ تا ۱۵ درصد) برای جلوگیری از کمبود مصالح در پروژه در نظر بگیرید. این ضریب بسته به پیچیدگی پروژه، کیفیت نقشه و شرایط اجرایی متغیر است.